Vliegende auto is een illusie

(De Ingenieur, juni 2017
Vliegende auto's zijn altijd over twee jaar te koop, maar eens in de zoveel tijd roepen de uitvinders dat extra hard en journalisten trappen er altijd weer in. Op dit moment werkt Uber eraan, en demonstraties worden beloofd in 2020. Het bedrijf AeroMobil zegt ze in 2020 te kunnen leveren. Het Nederlandse PAL-V denkt dat al volgend jaar te kunnen doen. Er is een Kitty Hawk Flyer, Toyota en zelfs Airbus doen dingen die ze vliegende auto's noemen - er gebeurt van alles.
Twaalf jaar geleden schreef ik de vliegende auto de grond in in de Nederlandse Technology Review, destijds een zusterblad van De Ingenieur. Ik geloof niet dat ik er nu iets van hoef terug te nemen. U kunt het nalezen op herbertshergebruik.blogspot.nl. Hier volgen mijn stellingen van nu, bij wijze van update.
De vliegende auto is een vliegtuig, dat toevallig legaal naar huis kan taxiën. Het is technisch een vliegtuig omdat de eisen voor luchtwaardigheid belangrijker zijn dan die voor gebruik op de weg. De vliegende auto wordt dus klein, met ruimte voor maximaal twee personen en een minimum aan bagage. Hij zal vleugels moeten hebben die je bij het rijden ergens moet laten. Dat maakt hem lelijk en doet af aan de stroomlijn en de wegligging. Sommige voorzieningen die de auto heeft voor comfort en veiligheid, zul je moeten prijsgeven omdat ze het gewicht verhogen. Je zult een vliegbrevet nodig hebben en je moet reizen via vliegvelden. Ook qua prijs zal hij meer weghebben van een vliegtuig dan van een auto.

Massaal particulier vervoer door de lucht blijft een illusie. De 'vliegende auto's' zullen vliegen misschien iets toegankelijker maken maar niet veel. Wie zich tot nu toe geen privévliegtuig kon veroorloven, kan dat straks ook niet. Wie gisteren een vliegbrevet te duur, te moeilijk of nutteloos vond, vindt dat morgen ook nog. En vergeet de zelfsturende vliegende auto. Er zijn nog steeds piloten nodig in verkeersvliegtuigen. De regels voor drones worden alleen maar scherper ook al kunnen ze automatisch obstakels ontwijken en op eigen gelegenheid naar de basis terugkeren. Het beeld dat hoort bij vliegende auto's is dat van een megastad waarin iedereen opgewekt van A naar B vliegt. Maar een hedendaagse stad heeft niet genoeg luchtruim voor alle verkeer. Geen vluchtleiding kan dat foutloos in goede banen leiden, met of zonder computers.

Het predikaat 'vliegende auto' is misleidend. De bedrijven die deze kisten verkopen, wekken de indruk dat je met hun toestellen 'boven de file' kunt vliegen met behoud van de vrijheid die je nu hebt met je automobiel. Dat zal niet zo zijn. Onderweg naar het vliegveld sta je in de file met alle auto's, en op de luchthaven idem met alle vliegtuigen - des te erger als de vliegende auto een succes wordt. Je hebt niet de voordelen van beide maar de nadelen.
Mijn advies: probeer eens thuis te blijven.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De huis-, tuin- en keukenmonteur

  Herbert Blankesteijn, NRC Handelsblad 8-5-'93 Mijn autoradio heeft een gebruiksaanwijzing. De afstemknop werkt niet meer. Pal onder die knop komt een lusje uit het apparaat tevoorschijn en om zenders te zoeken moet je aan een van beide kanten van dat lusje trekken. Hoe is dat zo gekomen? Op zekere dag zocht ik al rijdend een zender en merkte niet dat ik het einde van de schaalverdeling had bereikt. Ik draaide de knop door en voelde opeens dat hij lam was geworden. Radio onbruikbaar. Thuis heb ik het zaakje opengeschroefd. Ik zag dat de knop met een doodsimpel touwtje de afstemeenheid bediende. Ik had het dunne koord stukgedraaid. Toen ik de eindjes aan elkaar had geknoopt was het touw te kort geworden. Met een hete schroevedraaier heb ik toen maar een gat in de kunststof behuizing geprikt en het touwtje naar buiten gepulkt. Om te voorkomen dat het weer naar binnen zou schieten heb ik er nog een zware moer aan geregen. De bediening door de lus heen en weer te tre
Meer lezen
Verkeerd in goede staat Herbert Blankesteijn Lezing jaarcongres Genootschap Onze Taal 12 november 2005 'Als de oostwitrussische agrariër in deze gefingeerde dicteetekst door UEdele was geboekstaafd volgens midden-twintigsteëeuwse spellingconventies en aldus was terhandgesteld aan de gesoigneerde journaalpresentator, zou het gekunstelde aardrijkskundige adjectief alleen al een vijfvoudig foutenfestival verwezenlijken.' Zó heb ik het ooit geleerd (oostwitrussische) en als ik het goed heb begrepen moet het nu zó (Oost-Wit-Russische). Vijf fouten in één woord. En als ik het mis heb, illustreert dat alleen maar beter wat ik wil zeggen, namelijk dat er geen touw meer aan vast te knopen valt als je om de haverklap de regels verandert, in dit geval de regels van de spelling. Ik kom hier niet voor een potje Taalunie-meppen, ik kom hier verkondigen dat het goed is om regels te hebben, en als je ze hebt om dan ook duidelijk de begrippen goed en fout te hanteren en te verdedigen. Ik wil be
Meer lezen

Véértig in z'n 5

NRC, 18-8-2007 Van de overheid moeten we tachtig rijden in z'n vijf. Maar wat betekent dat? I s de 'vijf' de voordeligste versnelling als je tachtig moet rijden? Of is tachtig de zuinigste snelheid, en des te meer wanneer je de vijfde versnelling gebruikt ? Wat is precies de beste combinatie van snelheid en versnelling? Een onderzoek. De meeste mensen hebben geleerd op te schakelen van één naar twee bij zo'n twintig km per uur. Naar de derde gaan ze bij veertig, naar de vierde bij zestig en uiteindelijk komt bij een kilometer of tachtig de vijf in beeld. Schakel je per ongeluk bij twintig naar z'n vier, dan merk je dat de motor dat niet leuk vindt. Omgekeerd, in de tweede versnelling haal je niet de snelheden die je in z'n vier wel bereikt. Iedere versnelling heeft een ideale snelheid. Maar waar ligt die precies? En is de zuinigste snelheid in de vijfde versnelling zuiniger of minder zuinig dan de zuinigste snelheid in de vierde? Om deze vrag
Meer lezen