Posts

Posts uit november, 2019 tonen

Vliegende auto is een illusie

(De Ingenieur, juni 2017 Vliegende auto's zijn altijd over twee jaar te koop, maar eens in de zoveel tijd roepen de uitvinders dat extra hard en journalisten trappen er altijd weer in. Op dit moment werkt Uber eraan, en demonstraties worden beloofd in 2020. Het bedrijf AeroMobil zegt ze in 2020 te kunnen leveren. Het Nederlandse PAL-V denkt dat al volgend jaar te kunnen doen. Er is een Kitty Hawk Flyer, Toyota en zelfs Airbus doen dingen die ze vliegende auto's noemen - er gebeurt van alles. Twaalf jaar geleden schreef ik de vliegende auto de grond in in de Nederlandse Technology Review , destijds een zusterblad van De Ingenieur . Ik geloof niet dat ik er nu iets van hoef terug te nemen. U kunt het nalezen op herbertshergebruik.blogspot.nl. Hier volgen mijn stellingen van nu, bij wijze van update. De vliegende auto is een vliegtuig , dat toevallig legaal naar huis kan taxiën. Het is technisch een vliegtuig omdat de eisen voor luchtwaardigheid belangrijker zijn

Een vliegende auto? Kies maar

(NRC, 7 april 2012) Menigeen dacht aan een grap toen op 1 april het Nederlandse bedrijf PAL-V bekendmaakte dat de gelijknamige vliegende auto zijn debuutvlucht had gemaakt. Maar het prototype vliegt echt. Een verkoopklaar product is er voorlopig nog niet. Een grap leek aannemelijk, mede omdat de geschiedenis van de vliegende auto dooraderd is met al te optimistische voorspellingen en navenante teleurstellingen. Zo voorspelde PAL-V zelf in 2008 nog dat er in 2012 een toestel te koop zou zijn. (PAL-V staat voor Personal Air and Land Vehicle .) De kampioen van de overspannen verwachtingen was wel Paul Moller, die veertig jaar in rotsvast vertrouwen sleutelde aan het prototype van zijn Skycar. Moller kwam nooit tot een serieuze testvlucht en wierp in 2006 de handdoek in de ring. Zijn geesteskind bood hij te koop aan op eBay. Er zijn meer van die kleurrijke figuren geweest. Rafi Yoeli uit TelAviv met zijn CityHawk. Norris Luce met de SkyRider. Het leverde nooit wat op. Tot

Politie niet in vliegende auto

(NRC, 17-7-2008) "Politie straks in vliegende auto," kopte het AD onlangs boven een stuk waarin stond dat één functionaris van de politie "overwoog" "misschien" een soort vliegende motorfiets "op proef" aan te schaffen. Andere media bauwden het verhaal na. Wat klopt ervan? Dat de politie iets overweegt zal wel vaker gebeuren. Interessant is het perspectief van vliegende auto's in het algemeen. Dat ziet er niet best uit. Al tientallen jaren wordt er door uitvinders overal ter wereld aan prototypes geknutseld met als enige resultaat een hoop geklaag over zuinige investeerders en vervelende regeltjes. Werkende toestellen ontbreken. De harde werkelijkheid is dat een vliegende auto niet kan. Kijk naar een auto, geoptimaliseerd voor zaken als wegligging en veiligheid. Kijk dan naar een vliegtuig, toegesneden op opstijgen en bestuurbaarheid in de lucht. Lijken ze op elkaar? Nee. Dat is een sterke aanwijzing dat een voertuig dat z

Herbert zoekt: Vliegende automobielen

(Planet, 3-3-2006) Ik word misschien niet geacht te schrijven over luchtvaart, maar altijd als ik lees over vliegende auto's krijg ik een rood waas voor mijn ogen, en dat is een goede basis voor een stukje. Jawel, het is weer zover. Een Amerikaanse onderneming zegt een vliegende auto te ontwikkelen, en wil er in 2009 mee op de markt komen. Het gaat om Terrafugia , een bedrijfje dat voortkomt uit het Massachusetts Institute of Technology. De vliegende auto die ze hebben ontworpen heet de Transition. Terrafugia ('vlucht weg van de aarde') bevindt zich in goed, althans in omvangrijk gezelschap. In de jaren '50 is het begonnen met Molt Taylor. Sindsdien is er een bonte stoet langsgekomen: Rafi Yoeli uit TelAviv met zijn CityHawk. Norris Luce met de SkyRider. Elwood Norris met de AirScooter. En vooral Paul Moller met de M400 Skycar, die al veertig jaar meeloopt. En niet te vergeten onze eigen John Bakker met de Helios. Altijd is de massaproductie net om de h

Lifi, Breedband via knipperlicht

 Vandaag in BNR Digitaal de eerste commerciële toepassing van Lifi, draadloos internet via lichtsignalen. Had ik daar niet eens wat over geschreven? Ja hoor, negeneneenhalf jaar geleden, toen het nog stevig behoorde tot de wetenschappelijke onderwerpen die misschien ooit eens een product zouden worden. Altijd leuk om zoiets terug te vinden. :-) (NRC, 25 maart 2010) Een kaars voor je raam vannacht is 'ja,' geen kaars is 'nee.' Dat is één bit aan informatie. Met een zaklantaarn en morsecode kun je hele boodschappen overseinen. Maar met knipperlicht kun je veel verder gaan. Volgens het Fraunhofer-instituut in Berlijn kunnen we zelfs onze computers op internet aansluiten via flikkerende lampjes. Wifi, draadloos netwerk, verzorgt in de meeste huishoudens de laatste meters van de internetverbinding naar de pc. Wifi gebruikt een deel van het radiospectrum dat vrij beschikbaar is en dat juist daarom door veel apparaten wordt gebruikt, zoals draadloze telefoons en sp