Herberts Hergebruik

door Herbert Blankesteijn jr.  (Intermediair, 23 jan 2003)  Gisteren heeft Pap het me verteld; het was zo'n jongen-ik-moet-eens-met-je-praten-gesprek. Dan vind ik hem wel zo'n ongelooflijke eikel, dan zou ik het liefste in de tv willen springen. Nee dus, die moest ik natuurlijk afzetten. Toen kwam het hoge woord eruit, maar ik kan niet zeggen dat ik ervan opkeek. Het is dus waar, ik ben een kloon. Op school werden er al grappen over gemaakt. Degenen die Pap wel eens gezien hebben weten dat de gelijkenis vrij heftig is. Daar kun je bij optellen dat ik in mijn gedrag ook het nodige van mijn vader wegheb. Al schijnt dat normaal te zijn, dat zie ik bij mijn vrienden ook. Maar zelfs zij weten niet hoe ik lijk op Paps jeugdfoto's. Dat is griezelig. Tweelingbroertjes. Vooral in de tijd dat Pap nog uitmaakte wat de kapper met me deed. Tegenwoordig zorg ik dat er wat verschil is. Nu ik het weet, vraag ik me de hele tijd af wat ik nou van hem ben, en hij

(Intermediair, 18 april 2002) Vandaag zag ik weer zo'n gereanimeerde cryonist voorbijkomen. Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Voor- en tegenstanders roepen om het hardst dat ze gelijk hebben gehad. Ze krijgen ze weer aan de praat, maar vraag niet hoe. Vraag ook niet wat het kost. Zoals gebruikelijk moest de techniek op muizen worden getest, op varkens, op chimpansees, de hele reeks. Zoals altijd viel dat duurder uit dan begroot. Toen was de vraag welke cryonisten het eerst werden ontdooid: de eerste of de laatste. De levenden hebben het gewonnen van de doden. De medici wilden met de laatst ingevroren cryonisten beginnen omdat daarbij de beste technieken zijn gebruikt. Fel verzet van nog levende cryonisten die bang waren dat zij net op tijd zouden sterven om proefkonijn te wezen. De rechter heeft bepaald dat de oudste lichamen er eerst aan moesten geloven. First in, first out. De prijzen voor invriezen zijn door alle toestanden schrikbarend gestegen. Prot