18 april 2102

(Intermediair, 18 april 2002)

Vandaag zag ik weer zo'n gereanimeerde cryonist voorbijkomen. Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Voor- en tegenstanders roepen om het hardst dat ze gelijk hebben gehad.

Ze krijgen ze weer aan de praat, maar vraag niet hoe. Vraag ook niet wat het kost. Zoals gebruikelijk moest de techniek op muizen worden getest, op varkens, op chimpansees, de hele reeks. Zoals altijd viel dat duurder uit dan begroot.

Toen was de vraag welke cryonisten het eerst werden ontdooid: de eerste of de laatste. De levenden hebben het gewonnen van de doden. De medici wilden met de laatst ingevroren cryonisten beginnen omdat daarbij de beste technieken zijn gebruikt. Fel verzet van nog levende cryonisten die bang waren dat zij net op tijd zouden sterven om proefkonijn te wezen. De rechter heeft bepaald dat de oudste lichamen er eerst aan moesten geloven. First in, first out.

De prijzen voor invriezen zijn door alle toestanden schrikbarend gestegen. Protesten uiteraard, van nieuwe cryonisten die weigerden te betalen voor de oude, denkend dat als zij eenmaal zouden worden aangezwengeld, de behandeling beter en goedkoper zou zijn geworden. Nooit te beroerd om een voorschot te nemen op de toekomst. Ze hebben gedaan gekregen, alweer via de rechter, dat de huidige kosten worden verhaald op de beleggingen van de eerste cryonisten. Die worden nou straatarm wakker.

Nou ja, wakker. Ondanks de experimenten met aapjes zijn tientallen ontdooide cryonisten onder de handen van de microchirurgen en nanorobots tot ontbinding overgegaan. Mensen zijn geen apen. De volgende honderd waren zo dement als een deur. Nog niet het benul van een chimpansee. Toen rees de vraag of je deze mensen opnieuw moest invriezen. Gelukkig is dat niet gedaan. Zelfs een biefstuk vries je geen tweede keer in. Goed dat ze geen geld meer hebben, anders was het waarschijnlijk toch geprobeerd door een of andere zwendelaar.

Het eind van het liedje is, dat verpleeghuizen vol zombies wachten op hun tweede dood, op kosten van de huidige maatschappij. Iets dergelijks geldt voor degenen die nu een minimaal werkend centraal zenuwstelsel kunnen krijgen. Hun IQ is ongeveer 90. Hun motoriek is vrijwel nul, want spieren blijken moeilijker dan zenuwcellen (gekloonde lichamen mogen niet worden gebruikt vanwege de overtollige hoofden). Door de effecten van het invriezen zijn ze voor honderd procent brandwondenpatiënt. Ze zien er verschrikkelijk uit en kosten schatten aan gehandicaptenvoorzieningen. Toeristen uit het verleden zijn het, maar niemand weet of ze zich hun identiteit herinneren, en of ze begrijpen waar ze zijn beland. Deze tijd is vol, heb ik al horen zeggen. Ga terug naar je eigen tijd.

De cryo-bedrijven hebben geld nodig. Dat krijgen ze alleen bij het invriezen en bij het wakker maken. Dus gaan ze gewoon door. Er komen er steeds meer stakkers van de lopende band. Ontdooien heet het, maar ontleven vind ik een beter woord.