Voetangels en klemmen van het zelf repareren

We moeten meer apparaten repareren. Dat is beter voor het milieu, behalve als nieuwe apparaten heel zuinig zijn, en voor de portemonnee, behalve als je een hoog uurtarief hebt. Bovendien zijn nieuwe apparaten vaak heel goedkoop en hebben ze mooie nieuwe features, nog afgezien van hun waarde als statussymbool. In 1993 was het niet anders, toen ik een boekje over zelf repareren van de  Consumentenbond besprak in Technisch Weekblad. Tevens aandacht voor een relatief onbekende eigenschap van defecten: ze gaan soms vanzelf over.

(TW, 3 maart 1993)


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De huis-, tuin- en keukenmonteur

  Herbert Blankesteijn, NRC Handelsblad 8-5-'93 Mijn autoradio heeft een gebruiksaanwijzing. De afstemknop werkt niet meer. Pal onder die knop komt een lusje uit het apparaat tevoorschijn en om zenders te zoeken moet je aan een van beide kanten van dat lusje trekken. Hoe is dat zo gekomen? Op zekere dag zocht ik al rijdend een zender en merkte niet dat ik het einde van de schaalverdeling had bereikt. Ik draaide de knop door en voelde opeens dat hij lam was geworden. Radio onbruikbaar. Thuis heb ik het zaakje opengeschroefd. Ik zag dat de knop met een doodsimpel touwtje de afstemeenheid bediende. Ik had het dunne koord stukgedraaid. Toen ik de eindjes aan elkaar had geknoopt was het touw te kort geworden. Met een hete schroevedraaier heb ik toen maar een gat in de kunststof behuizing geprikt en het touwtje naar buiten gepulkt. Om te voorkomen dat het weer naar binnen zou schieten heb ik er nog een zware moer aan geregen. De bediening door de lus heen en weer te tre
Meer lezen
Verkeerd in goede staat Herbert Blankesteijn Lezing jaarcongres Genootschap Onze Taal 12 november 2005 'Als de oostwitrussische agrariër in deze gefingeerde dicteetekst door UEdele was geboekstaafd volgens midden-twintigsteëeuwse spellingconventies en aldus was terhandgesteld aan de gesoigneerde journaalpresentator, zou het gekunstelde aardrijkskundige adjectief alleen al een vijfvoudig foutenfestival verwezenlijken.' Zó heb ik het ooit geleerd (oostwitrussische) en als ik het goed heb begrepen moet het nu zó (Oost-Wit-Russische). Vijf fouten in één woord. En als ik het mis heb, illustreert dat alleen maar beter wat ik wil zeggen, namelijk dat er geen touw meer aan vast te knopen valt als je om de haverklap de regels verandert, in dit geval de regels van de spelling. Ik kom hier niet voor een potje Taalunie-meppen, ik kom hier verkondigen dat het goed is om regels te hebben, en als je ze hebt om dan ook duidelijk de begrippen goed en fout te hanteren en te verdedigen. Ik wil be
Meer lezen

Véértig in z'n 5

NRC, 18-8-2007 Van de overheid moeten we tachtig rijden in z'n vijf. Maar wat betekent dat? I s de 'vijf' de voordeligste versnelling als je tachtig moet rijden? Of is tachtig de zuinigste snelheid, en des te meer wanneer je de vijfde versnelling gebruikt ? Wat is precies de beste combinatie van snelheid en versnelling? Een onderzoek. De meeste mensen hebben geleerd op te schakelen van één naar twee bij zo'n twintig km per uur. Naar de derde gaan ze bij veertig, naar de vierde bij zestig en uiteindelijk komt bij een kilometer of tachtig de vijf in beeld. Schakel je per ongeluk bij twintig naar z'n vier, dan merk je dat de motor dat niet leuk vindt. Omgekeerd, in de tweede versnelling haal je niet de snelheden die je in z'n vier wel bereikt. Iedere versnelling heeft een ideale snelheid. Maar waar ligt die precies? En is de zuinigste snelheid in de vijfde versnelling zuiniger of minder zuinig dan de zuinigste snelheid in de vierde? Om deze vrag
Meer lezen