Twaalf paar benen in de kast
NRC 24-3-2009
'Pamela Anderson heeft meer prothetisch materiaal dan ik. Niemand noemt haar gehandicapt.' Aimee Mullins is de emancipatie van de geamputeerde voorbij. Ze is atlete geweest, nu is ze model. Internet staat vol glamoureuze foto's van haar, schaars gekleed, meestal met hardloopprotheses.
Aimee Mullins is geboren in 1976, zonder kuitbeenderen. Amputatie van de onderbenen is de gebruikelijke therapie. Dat gebeurde bij Mullins op eenjarige leeftijd. Ze heeft altijd gelopen met prothesen. Dat deed ze niettemin heel snel. Op de Paralympics in 1996 won ze medailles en vestigde ze records. Toen al gebruikte ze de cheetah-kunstbenen waarmee kort voor de Spelen in Peking de Zuidafrikaanse hardloper Oscar Pistorius beroemd werd. Ze liet zich fotograferen als 'cheetah woman', grotendeels naakt en met benen die eruitzagen als panterpoten.
Nu trekt ze acterend en lezingen gevend over de wereld. Een recente voordracht van haar staat als video op internet. Ze pakt het publiek helemaal in met haar uiterlijk (volgens People is ze een van de vijftig mooiste mensen op Aarde), haar one-liners, en natuurlijk haar benen. Ze draagt een paar dat nauwelijks van echt te onderscheiden is, zeker niet op video. Mooie benen. Siliconen. Pamela Anderson zou jaloers zijn.
En weten we wel dat ze twaalf paar heeft? Zelfs twee houten benen, vertelt ze trots. Niet zomaar houten benen - protheses met houtsnijwerk dat het doet lijken of ze prachtige laarzen draagt. Houten laarzen. Hallucinerend zijn de glazen benen die ze in de kast heeft staan. Niet van echt glas maar van polyurethaan. Niet breekbaar, wel doorzichtig. Een paar met welgevormde kuiten en hoge glazen hakken en een ander paar zonder voeten. In plaats daarvan eindigen deze benen in wilde kluwens van een soort glasvezel. Natuurlijk, wat moet je met voeten? 'Mijn benen zijn draagbare beeldhouwwerken,' verklaart Mullins.
Je zult iemand tegenkomen die op zulke benen loopt. Kijk dan nog maar eens een andere kant op. Verstandig dat Mullins ze niet draagt tijdens haar lezing, want niemand zou meer luisteren.
En daar eindigen de voorrechten van Aimee Mullins niet. Vergenoegd legt ze uit dat ze de keus heeft uit vijf verschillende lichaamslengtes. Een vriendin die haar kende als iemand van 1,73 meter kwam haar tegen als 1,85 meter. "Wat ben je lang!" riep ze. "Weet ik," zei Mullins, "leuk hé?" Waarop de vriendin, toen ze het begreep, klaagde: "Maar dat is niet eerlijk!" Bij deze anekdote ligt het publiek aan Mullins' voeten.
Aimee Mullins is niet de gemiddelde geamputeerde. Ze is op tamelijk eenvoudige wijze beroemd geworden met haar hardlooptalent en haar uiterlijk. Door haar roem kan ze zich een kast vol prachtige benen permitteren, waarvan ze de meeste nog cadeau krijgt ook. Maar dank zij haar hoeven protheses niet meer alleen noodoplossingen te zijn. Zoals de titel van haar spreekbeurt al zegt: 'My legs give me superpowers.'
'Pamela Anderson heeft meer prothetisch materiaal dan ik. Niemand noemt haar gehandicapt.' Aimee Mullins is de emancipatie van de geamputeerde voorbij. Ze is atlete geweest, nu is ze model. Internet staat vol glamoureuze foto's van haar, schaars gekleed, meestal met hardloopprotheses.
Aimee Mullins is geboren in 1976, zonder kuitbeenderen. Amputatie van de onderbenen is de gebruikelijke therapie. Dat gebeurde bij Mullins op eenjarige leeftijd. Ze heeft altijd gelopen met prothesen. Dat deed ze niettemin heel snel. Op de Paralympics in 1996 won ze medailles en vestigde ze records. Toen al gebruikte ze de cheetah-kunstbenen waarmee kort voor de Spelen in Peking de Zuidafrikaanse hardloper Oscar Pistorius beroemd werd. Ze liet zich fotograferen als 'cheetah woman', grotendeels naakt en met benen die eruitzagen als panterpoten.
Nu trekt ze acterend en lezingen gevend over de wereld. Een recente voordracht van haar staat als video op internet. Ze pakt het publiek helemaal in met haar uiterlijk (volgens People is ze een van de vijftig mooiste mensen op Aarde), haar one-liners, en natuurlijk haar benen. Ze draagt een paar dat nauwelijks van echt te onderscheiden is, zeker niet op video. Mooie benen. Siliconen. Pamela Anderson zou jaloers zijn.
En weten we wel dat ze twaalf paar heeft? Zelfs twee houten benen, vertelt ze trots. Niet zomaar houten benen - protheses met houtsnijwerk dat het doet lijken of ze prachtige laarzen draagt. Houten laarzen. Hallucinerend zijn de glazen benen die ze in de kast heeft staan. Niet van echt glas maar van polyurethaan. Niet breekbaar, wel doorzichtig. Een paar met welgevormde kuiten en hoge glazen hakken en een ander paar zonder voeten. In plaats daarvan eindigen deze benen in wilde kluwens van een soort glasvezel. Natuurlijk, wat moet je met voeten? 'Mijn benen zijn draagbare beeldhouwwerken,' verklaart Mullins.
Je zult iemand tegenkomen die op zulke benen loopt. Kijk dan nog maar eens een andere kant op. Verstandig dat Mullins ze niet draagt tijdens haar lezing, want niemand zou meer luisteren.
En daar eindigen de voorrechten van Aimee Mullins niet. Vergenoegd legt ze uit dat ze de keus heeft uit vijf verschillende lichaamslengtes. Een vriendin die haar kende als iemand van 1,73 meter kwam haar tegen als 1,85 meter. "Wat ben je lang!" riep ze. "Weet ik," zei Mullins, "leuk hé?" Waarop de vriendin, toen ze het begreep, klaagde: "Maar dat is niet eerlijk!" Bij deze anekdote ligt het publiek aan Mullins' voeten.
Aimee Mullins is niet de gemiddelde geamputeerde. Ze is op tamelijk eenvoudige wijze beroemd geworden met haar hardlooptalent en haar uiterlijk. Door haar roem kan ze zich een kast vol prachtige benen permitteren, waarvan ze de meeste nog cadeau krijgt ook. Maar dank zij haar hoeven protheses niet meer alleen noodoplossingen te zijn. Zoals de titel van haar spreekbeurt al zegt: 'My legs give me superpowers.'
Reacties
Een reactie posten